Ένα Ventnor απέναντι από τη λίμνη

Περίπου στα μισά του δρόμου ενός συναρπαστικού άρθρου για έναν βοτανικό κήπο στο Isle of Wight για το οποίο δεν είχα ακούσει ποτέ – δεν έχω ακούσει ποτέ για κήπους στο Isle of Wight – αναρωτιόμουν άπραγος αν το κομμάτι θα τελείωνε ποτέ. Συνέχισα να κάνω κύλιση και κύλιση με συνεχές ενδιαφέρον καθώς απορροφούσα όλες τις συγκρούσεις και τις προσωπικότητες γύρω μου Βοτανικός Κήπος Ventnorτην οποία ανέλαβε ο Αμερικανός επιχειρηματίας John Curtis το 2012.

Βγαίνει αυτό το κομμάτιε, του Mark O’Connell Μάχη του βοτανικού κήπου: ο πόλεμος για την κηπουρική που ταράζει το Isle of Wightήταν Ένα από του Guardian «μακριές αναγνώσεις», με περισσότερες από 6.000 λέξεις. Το οποίο δεν είναι πραγματικά τόσο μεγάλο, αλλά και πάλι, αναζωογονητικά περιεκτικό.

Το Ventnor υπό τον Κέρτις μεταμορφώνεται σε ένα αυτοδιαιωνιζόμενο οικοσύστημα, όπου τα εξωτικά φυτά που ευδοκιμούν στο πιο ζεστό από το συνηθισμένο μικροκλίμα του επιτρέπεται να φυτρώσουν γύρω τους, χωρίς ιδιαίτερη παρέμβαση από τους κηπουρούς που εργάζονται εκεί. Τα φυτά περιλαμβάνουν είδη ιθαγενών σε τοποθεσίες της Νότιας Αμερικής, της Αυστραλίας και της Αφρικής, τα οποία παραμένουν ζωντανά χάρη στην προστατευόμενη θέση τους, που λέγεται ότι είναι 5 βαθμούς Κελσίου θερμότερο από τον βρετανικό μέσο όρο.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα τα φυτά που είδα στο άρθρο –που φωτογραφήθηκαν έξω τον Δεκέμβριο– θα έπρεπε να βρίσκονται κάτω από γυαλί στο Μπάφαλο.

Τέλος πάντων, το όλο θέμα είναι άκρως αμφιλεγόμενο και η ιστορία είναι γεμάτη με μια διασκεδαστική ποικιλία εκκεντρικών. Διαβάστε το μόνοι σας. ο Κηδεμόνας είναι ακόμα δωρεάν, αλλά, αφού απολαύσατε αυτό και πολλά, πολλά άλλα Κηδεμόνας ιστορίες, τελικά υποχώρησα στο μικρό αίτημα που έχουν πάντα στο τέλος και έγραψα.

Η στάση του συγγραφέα ήταν ενδιαφέρουσα. Άκουγε τους πάντες και περιελάμβανε πιστά εκτενή αποσπάσματα, αλλά θα μπορούσατε να πείτε ότι πίστευε ότι το μέρος ήταν – συνολικά – πολύ ωραίο. Σημείωσε τους επισκέπτες, κυρίως ηλικιωμένους, που κάνουν επανειλημμένα ταξίδια στον τόπο, λατρεύοντας τον παρά την έλλειψη ετικετών, τα ασυλλεγμένα φυτικά υπολείμματα και γενικά την λιγότερο περιποιημένη εμφάνιση.

Θα θυμάστε ότι οι Beatles σημειώνουν το Isle of Wight ως ένα καλό μέρος για να δείτε όταν είστε 64 ετών.

Οι επαγγελματίες κηπουροί και άλλοι με προηγμένη τεχνογνωσία στον τομέα της κηπουρικής φαίνεται να είναι οι κύριοι παραπονούμενοι για την όλο και πιο άγρια ​​εμφάνιση του Ventnor.

Δεν είμαι σίγουρος. Θα ήθελα πιθανώς μερικές ετικέτες ή κάποιο είδος σήμανσης αν τα φυτά είναι τόσο εξωτικά. Μπορείτε να καλύψετε πολλά φυτά με ένα μόνο σημάδι.

Αλλά πάντα αρνιόμουν να χρησιμοποιήσω ετικέτες στον κήπο μου. Δεν με νοιάζει πόσο καλά είναι σχεδιασμένα. Απλώς δεν μου αρέσουν.

Και επιτρέπω λίγη επανασπορά, ειδικά με eupatorium (boneset) που παρέχει εύκολα φθινοπωρινά λουλούδια. Διαφορετικά, όμως, μαζεύω σκουπίδια, συμπεριλαμβανομένων των φύλλων, για το κομποστοφόρο της πόλης. Απλώς φαίνεται άθλιο και τείνει να θάβει πρώιμους βολβούς και αναδυόμενα πολυετή φυτά διαφορετικά. Αλλά τα έχουμε περάσει όλα αυτά.

Το βασικό μου σημείο; Διάβασε το άρθρο. Θα το απολαύσετε, ανεξάρτητα από το αν έχετε ακούσει για το Ventnor ή αν σκοπεύετε ποτέ να το επισκεφτείτε.