Ένα αποκλειστικό Q&A με τη Rachel Ryan, συγγραφέα του Hidden Lies

Καθίσαμε με την Anita Faulkner συγγραφέας του Μια πολύχρωμη εξοχή για να μάθετε περισσότερα για το τελευταίο της βιβλίο, The Gingerbread Café και τι της αρέσει τόσο πολύ στην εορταστική περίοδο . . .

Τι αγαπάτε περισσότερο αυτή την εποχή του χρόνου;

Λατρεύω την απόλυτη άνεση του. Αν μένετε κάπου στην ψυχρή πλευρά (όπως εγώ!) είναι καιρός να τυλίξετε τοστερά με το αφράτο νυφικό σας και να περιποιηθείτε τα δάχτυλά σας με μερικές γιορτινές παντόφλες κάλτσες. Καθώς πλησιάζουν οι νύχτες, μπορείτε να κλείσετε τις κουρτίνες και η πολυαναμενόμενη πιτζάμα η ώρα γίνεται νωρίτερα!

Και φυσικά, έχετε κάθε δικαιολογία για να ανακατέψετε την πιο πλούσια ζεστή σοκολάτα, να στριμωχτείτε κάτω από μια κουβέρτα και να βυθιστείτε σε ένα ευχάριστο εορταστικό διάβασμα. Νόστιμο!

Τι σας ενέπνευσε να γράψετε ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται σε ένα χριστουγεννιάτικο καφέ όλο το χρόνο;

Πάντα μου αρέσει μια ιστορία όπου κάποιος κληρονομεί κάτι που αλλάζει τη ζωή. (Επειδή ποιος δεν ονειρεύεται μια μεγάλη νίκη;!) Ήθελα τα απροσδόκητα κέρδη να είναι ένα μέρος που θα λάτρευε η χριστουγεννιάτικη μας Γκρέτελ – ακόμα κι αν σοβαρά δεν θέλει να είναι επικεφαλής του. Και φυσικά κάτι που θα έβγαζε τον Χριστουγεννιάτικο αλλεργικό μας Λούκα στις κυψέλες.

Ένα καφέ με χριστουγεννιάτικο θέμα φαινόταν το τέλειο πράγμα – με το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο που πραγματικά δεν λειτουργεί. (Εκτός κι αν ένας πελάτης και το κουνάβι της αρκούν για να πληρώσουν τους λογαριασμούς!) Έτσι, η πρόκληση της Γκρέτελ είναι απολύτως ενεργοποιημένη.

Το μελόψωμο είναι βασικό μέρος του μυθιστορήματος – έχετε κάποιο αγαπημένο εορταστικό κέρασμα για αυτή την εποχή του χρόνου;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει γιορτινό κέρασμα δεν θα προσθέστε σε αυτή τη λίστα! Συνήθως νιώθω σαν κάποιου είδους γιορτινός σκίουρος καθώς τρέχω στα μαγαζιά, μαζεύοντας μελόψωμο, κιμαδόπιτες, χριστουγεννιάτικες πουτίτσες, panettone, stollen… και αυτό είναι πριν σκεφτώ τις αλμυρές επιλογές. (Κανείς για γουρούνια με κουβέρτες και σανίδα τυριών;!)

Αυτό για το οποίο μου άρεσε στην έρευνά μου The Gingerbread Café έβρισκα μερικές γλυκές λιχουδιές που ήταν ολοκαίνουργιες για μένα. Μου άρεσε ιδιαίτερα να ανακαλύπτω τα ζαχαρούχα μπισκότα σε σχήμα μισοφέγγαρου που ονομάζονται κοτόπουλο βανίλια που σχετίζονται με την αυστριακή κληρονομιά της Γκρέτελ (και που κρατά κρυμμένη στο ντουλάπι – και μπορεί να μοιράζεται ή όχι!)

Το ντεμπούτο σας μυθιστόρημα Μια πολύχρωμη εξοχή, έγινε το καλοκαίρι, ενώ αυτό το χειμώνα – ποια ήταν η αγαπημένη σας εποχή για να γράψετε;

Πιστεύω πολύ στο να αγκαλιάζω κάθε εποχή. Δεν έχουν όλοι κάτι ιδιαίτερο να προσφέρουν; Οι εποχές και ο καιρός μπορεί να είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό να παίζετε όταν γράφετε ρομαντικά, καθώς και τα δύο μπορεί να είναι τόσο συμβολικά και μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε για να αντανακλούν τις διαθέσεις των χαρακτήρων.

Λατρεύω την ιδέα της αγάπης να ανθίζει την άνοιξη ή να ανθίζει το καλοκαίρι, τις ζεστές ηλιόλουστες μέρες ή μέσα σε μια ταραχή από αγριολούλουδα. Τα αξιοθέατα και οι ήχοι του καλοκαιριού μπορούν να είναι υπέροχα χαρούμενα αν το θέλουμε. Το καλοκαίρι είναι ένα αληθινό πάρτι για τις αισθήσεις, από το γαργάλημα της γύρης μέχρι το υπνωτικό βουητό των μελισσών.

Αλλά λατρεύω εξίσου μια στοργή που τρεμοπαίζει στη ζωή κάτω από το χιόνι που πέφτει και τις πλεκτές κουβέρτες. Από παγωμένες κρύες βόλτες με γάντια και καπέλα μέχρι άνετες βραδιές με κεριά και κανέλα ζεστή σοκολάτα, υπάρχουν τόσα πολλά να παίξετε αυτή τη σεζόν. Και όταν προσθέσετε τη χαρά των Χριστουγέννων στο μείγμα, οι ευκαιρίες για διασκέδαση είναι ατελείωτες…

Ποιες είναι οι αγαπημένες σας εορταστικές παραδόσεις και μπήκαν κάποια στο μυθιστόρημα;

Δεν μπορείς να περάσεις Χριστούγεννα χωρίς μια ή δύο εορταστικές μελωδίες, γι‘ αυτό δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο να δώσω στο καφέ ένα παράξενο τζουκ μποξ που παίζει ακριβώς τη μελωδία που θα ήθελες να μην γίνει. (Το „Lonely this Christmas“ και το „Run Rudolph Run“ είναι τραγούδια που η Gretel δεν χρειάζεται να ακούσει!)

Τα Χριστούγεννα είναι πάντα μια εποχή για επιπλέον ψήσιμο και χειροτεχνία, και υπάρχουν πολλά και τα δύο ανάμεσα στις σελίδες του The Gingerbread Café. Από τον Λούκας και τα λαχταριστά γλυκά του μέχρι την Γκρέτελ και τα καμένα μπισκότα της, όλα συνεχίζονται. Αλλά πρέπει να ομολογήσω ότι οι μαγειρικές μου ικανότητες είναι περίπου τόσο καλές όσο της Γκρέτελ! Οι ακατάστατες καταστροφές της κουζίνας της ήταν συχνά εμπνευσμένες από τις δικές μου.

Και για να μην συνεχίσω με τις πιτζάμες… αλλά σαν Γκρέτελ, φοράω τις γιορτινές μου όλο το χρόνο! (Ακόμα κι αν δεν πήγαινα ολόκληρο το γουρουνάκι και δεν φορούσα ένα πλεκτό άλμα πιγκουίνου τον Ιούλιο.) Αλλά αυτά τα εύχρηστα pj είναι τόσο άνετα…